Την βλέπω και δεν χορταίνω να την θαυμάζω. Αποφεύγω να την περιγράψω διότι δεν είμαι καλός σ'αυτά, ούτε καλλιτέχνης, ούτε συγγραφέας, και σίγουρα θα την αδικήσω. Σας λέω μόνον ότι όλα επάνω της μ'αρέσουν. Πρόσωπο, στήθος, πόδια. Για μία στιγμή σηκώθηκε όρθια και, σου λέω, μαρμάρωσα. Ο παίδαρος το κορίτσι. Κι όταν κάθισε πάλι, άπλωσε την κορμάρα της στην πολυθρόνα, μου έρριξε ένα βλέμμα..., μα ένα βλέμμα που με υπνώτισε. Να μη σου πω ότι συνέλαβα να μου στέλνει και ένα αδιόρατο χαμόγελο. Με θέλει; Εγώ σαν τρελλός.
Τι κάθομαι; Πρέπει αμέσως να δείξω στην κυρία ότι την θέλω, ότι μ'αρέσει, ότι δεν σκέπτομαι τίποτα άλλο παρά πως να την κατακτήσω, να την κάνω δική μου. Αμάν! Τι γίνεται εδώ; Συνέλαβα ένα ακόμα πονηρό βλέμμα της, που όμως δεν το ταχυδρόμησε σε μένα, το'στειλε τηλεγραφικά σε κάποιον άλλον...
Σύμφωνα με τα ρεπορτάζ όλα δείχνουν ότι ο ΟΠΑΠ θα πέσει σε ελληνικά χέρια. Και γιατί εμένα, τον Έλληνα φορολογούμενο, να μ'ενδιαφέρει αν στην ιδιωτικοποίηση της ΟΠΑΠ Α.Ε. υπερισχύσει Έλληνας κι όχι ξένος επιχειρηματίας; Εγώ σαν Έλληνας πολίτης, δηλαδή σαν ελληνικό κράτος, μ'ενδιαφέρει να κερδίζω από τον ΟΠΑΠ, άσχετο, εντελώς άσχετο αν το μαγαζί το πάρει Έλληνας ή, ξένος. Το ίδιο είναι.
Πού ζούμε; Η ελληνική εταιρεία που πιθανόν πάρει τον ΟΠΑΠ να είναι ξένων συμφερόντων. Όπως η ξένη εταιρεία να ελέγχεται μετοχικά από Έλληνα.
Αν, δηλαδή, στη διαδικασία αποκρατικοποίησης του ΟΠΑΠ, που έχει φθάσει στην πιο καυτή της φάση, κερδίσουν ξένοι, τι μπορεί να γίνει; Να πάρουν τον ΟΠΑΠ από την Ελλάδα και να τον πάνε στην Ταγκανίκα; Ο ΟΠΑΠ είναι ελληνική εταιρεία και θα παραμείνει ελληνική είτε τον αποκτήσουν ξένοι, ας είναι και εξωγήινοι.
Το κορίτσι απέναντι μου μ'έχει τρελλάνει, σου λέω. Μ'έχει κάνει ανωκάτω. Όχι μονάχα σε μένα, όχι μονάχα και στον Ρώσο δίπλα μου, αλλά και στον Κινέζο παραπέρα κάνει τα γλυκά μάτια, και σ'έναν Εβραίο...
Όλοι οι άνδρες στην αίθουσα την κυττάνε αμίλητοι. Κρεμόμαστε από τα χείλη της. Αυτή, όμως, αντί να πει κάτι, με μία χαριτωμένη κίνηση βγάζει από το τσαντάκι της ένα χαρτονόμισμα κι αρχίζει να το κουνάει φιλήδονα ρίχνοντας μία μεθυστική ματιά στον καθένα μας. Φανερό ότι μας “λέει” δίχως υπονοούμενα: “Είμαι διαθέσιμη..., όποιος δώσει τα περισσότερα..., και δεν έχω πρόβλημα να έρθετε στο κρεββάτι μου και δύο μαζύ, και τρεις ακόμα..., αρκεί να τα βρείτε μεταξύ σας”.
http://www.apodytiriakias.gr/
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου